Een onbezorgder leven voor mijn kind maar ook voor anderen

'Ik ben me gaan inzetten voor het Diabetes Fonds toen ons dochtertje Lisa diabetes type 1 kreeg. Op een ochtend zat ze al op 2 liter drinken. Huisarts gebeld, naar het ziekenhuis, een bloedsuiker van 33. Dan ga je de hele molen in van koolhydraten tellen, bloedsuikers meten, om de dag naar het ziekenhuis. En je moet je kind gaan prikken, dat gun je niemand.'

'Nu zijn we anderhalf jaar verder en op zich gaat het wel goed, ze zit nu aan de insulinepomp. Maar het blijft schommelen. 's Nachts zit ze bijvoorbeeld soms eerst twee keer veel te hoog, en anderhalf uur later opeens in een hypo van 3,1. Hoe dan! Ik vind het moeilijk dat er bij zo’n schommeling vaak geen reden te bedenken valt.';

Iedereen doen z'n best

Afgelopen jaar heb ik op het laatste moment in Amstelveen de organisatie van de collecte overgenomen. Veel van de collectanten kwamen uit onze vriendenkring; mensen doen het ook voor Lisa. De inzet van iedereen tijdens – en buiten – de collecte, hoe iedereen z'n best doet, dat vind ik heel bijzonder. Zoals een stel dat zelf geen diabetes heeft maar een heel weekend op de markt heeft gecollecteerd.'

'Lisa wilde zelf ook graag iets doen, en ik ben met haar langs de deuren gegaan. Aan de ene kant is dat heel verdrietig, maar aan de andere kant is het heel mooi om te zien hoe ze dan zegt: 'heeft u wat over voor het Diabetes Fonds, want ik heb zelf ook diabetes en u kunt iedereen helpen daarmee'. Dan krijg je ook wel een glimlach bij mensen.'

Meerdere kiezen getrokken

'Mensen zeggen soms tegen mij: maar ze kan er toch gewoon honderd mee worden? Ja, dat kan, maar die complicaties… Die merken we nú al, en ze is pas zes, dus hoe moet dat als ze ouder wordt? Dat vind ik best wel eng. Laatst belandden we in het weekend bij de spoedtandarts en die moest meerdere kiezen trekken. De vele schommelingen in bloedsuiker hadden haar gebit ongemerkt flink aangetast.'

'Mijn droom voor de toekomst, waar ik me met de collecte voor inzet, is dat iedereen een kunstalvleesklier kan krijgen. Kinderen en natuurlijk ook volwassenen. De gevolgen van diabetes voor je lijf zijn dan zo veel minder. En je krijgt een stukje van je eigen leven weer terug.'

'Onbezorgder leven, en iets kunnen eten zonder heel erg te hoeven nadenken: wat moet erin, hoeveel koolhydraten, wat moet ik doen, is dit een goede keuze op dit moment van de dag? Dat is mijn belangrijkste wens, voor mijn kind maar ook voor anderen.'