Vorming littekenweefsel remmen bij nierproblemen

We weten sinds kort dat bepaalde moleculen een rol spelen in de vorming van bindweefsel in longen en lever. De onderzoekers hebben uitgezocht of dat ook geldt voor nierproblemen bij diabetes.

Ze wisten al dat een specifiek type van deze moleculen aanwezig is in de nieren. Bij mensen die een niertransplantatie hebben ondergaan neemt de hoeveelheid van dat molecuul toe naarmate meer littekenweefsel wordt gevormd. Het lijkt er dus op dat deze moleculen behalve in de longen en lever ook in de nieren een rol spelen bij de vorming van littekenweefsel.

De onderzoekers hebben gekeken naar de moleculen PAR-1 en PAR-2. Ze zagen dat muizen die diabetes ontwikkelden, ook meer PAR-1 kregen. Maar de hoeveelheid PAR-2 werd niet hoger.

De onderzoekers dachten dat zowel PAR-1 en PAR-2 zouden beschermen tegen nierproblemen. Daarom werd bestudeerd wat er gebeurde als er geen PAR-1 of PAR-2 was. Het bleek dat een tekort aan PAR-1 beschermend werkt tegen nierproblemen: de nieren waren minder beschadigd en er was minder littekenvorming. Een tekort aan PAR-2 maakte de nierproblemen bij diabetes juist erger.

De onderzoekers willen nu verder uitzoeken wat PAR-1 en PAR-2 precies allemaal doen in de nieren. Als we dat beter begrijpen, zouden deze moleculen in de toekomst mogelijk een aanknopingspunt kunnen zijn voor nieuwe behandelmethoden.