‘Het mooie van de online collecte: je bereikt meer mensen!’

‘Toen Amelie op haar zevende diabetes kreeg, wilden we gaan collecteren voor het Diabetes Fonds’ vertelt Tom, vader van een groot gezin. ‘Maar dat kon in Barendrecht nog niet. Of wij zin hadden om de collecte daar aan te zwengelen? Dat vonden we eigenlijk wel leuk! En in organiseren ben ik misschien zelfs beter dan in collecteren zelf. Met vijf dochters was het bij ons toch al druk, dus dit kon er nog wel bij!’

Digitale collectebus werkte goed

Afgelopen keer konden ze niet fysiek collecteren. Maar hun persoonlijke digitale collectebus was een prima alternatief. ‘We wilden een zo groot mogelijk bedrag ophalen, en het was leuk om dat online te zien oplopen. Mensen doen in de online bus ook vaak wat meer.’

‘Het verbaast me hoe zo’n online collectebus zich als een olievlek verspreidt, en dat zelfs mensen doneren die je niet kent. Hoe dan ook, online of in de fysieke bus: elke euro helpt, en komt goed terecht. Al zijn het maar dertig euro, die gaan toch mooi mee op de grote berg voor onderzoek.’

Leuk om in eigen wijk te collecteren

Dit jaar kunnen ze waarschijnlijk gewoon weer samen langs de deuren. ‘Gelukkig, want Amelie doet dat juist heel graag, actief mensen aanspreken. Die reageren ook positief en vinden zo’n klein meisje dat zelf haar verhaal doet ook mooi.’

‘Ze vragen: help jij je vader en moeder? Dan zegt ze: ‘ja, want ik heb zelf diabetes en ik wil beter worden, dus we zamelen geld in zodat er onderzoek gedaan kan worden’. Sommigen herkennen haar, en vragen hoe het met haar gaat. Dat is ook wel het mooie van zoveel mogelijk in je eigen wijk collecteren.’

Nergens in laten tegenhouden

‘Toen Amelie diabetes kreeg, stond onze wereld op z’n kop. Dan stap je op een sneltrein, en dat is sindsdien hoe je je leven hebt ingericht.’ Diabetes van dag tot dag managen is lastig, ervaart Tom. ‘Dat is een pittige taak, die medische zorg, en mijn vrouw neemt daarvan het merendeel voor haar rekening.’ Dat mag best wel eens gezegd worden, vindt Tom. Er gaat veel tijd en energie in zitten.

‘Ondanks alles is Amelie gewoon een blije gelukkige meid. Ze is weleens boos op de diabetes, maar wil zich nergens in laten tegenhouden erdoor. Ook met de collecte gaat ze ervoor. Zo zetten we dit jaar ook op school een collectebus neer.’

‘Terug naar normaal, dat hoop ik voor haar’

Zowel diabetes als de collecte is dus echt teamwork in huize Maaskant. Tom weet ook heel goed waarvoor ze zich inzetten: onderzoek. ‘De kunstalvleesklier is al een grote stap. Natuurlijk hoop ik dat er een keer een doorbraak komt, en dat je bij wijze van spreken weer terug naar het normale kan.’

Onderzoek is een kwestie van lange termijn en er zijn geen garanties, weet Tom. ‘Maar alleen al in de afgelopen jaren is er veel vooruitgang in de behandeling van diabetes. Het geeft hoop dat er op zoveel vlakken tegelijk wordt ingezet met onderzoek. Als we tien jaar verder zijn dan is Amelie 20, en heeft ze nog steeds een heel leven voor zich. Wie weet is alles tegen die tijd alweer een stuk beter.’